Courante vragen:
Wat gebruik je nu het best "wow" of "wauw"??
Eén ding is alvast zeker en dat is dat "
wouw" er in deze context niet toe doet. Zo'n "
grote dagroofvogel met diep ingesneden staart" heeft niets met tussenwerpsels... "
Wow" of "
Wauw"? In de Groene Woordenlijst komen ze niet voor maar onze goeie vriend
van Dale vermeldt zowel
wow
als
wauw. Weliswaar
niet in de gratis-online-module. Dat niet nee.
Dus voor wat soelaas het Web maar even op... In eerste instantie vind ik mijn vraag terug in een topic op
een forum van
Schrijven Online. Gesteld door ene
Fleursauvage. Ik lees:
De titel van dit topic spreekt voor zich, lijkt me. In mijn schrijven gebruik ik liever 'wow' dan 'wauw', maar nu geeft de persoon die de redactie van mijn manuscript gaat doen, dat het 'wauw' moet zijn. In principe ben ik het ermee eens dat 'wauw' meer Nederlands is dan 'wow', toch vind ik dat de Nederlandse taal zich daar wel aan het ontwikkelen is en dat tegenwoordig 'wow' ook moet kunnen. Wat vinden jullie?
Daarop raadt iemand aan om
tussenwerpsels als deze maar beter niet te vaak en te veel te gebruiken... Tot het topic zelf wat aan het
zwalken slaat (zo vindt een ander)...
En wat vind ik zelf verder nog?
Ene
Lpayno gebruikt ze (om
iets te zeggen over het Eurovisiesongfestival) alvast alle twee: "
Ik vond Belgié echt onwijs slecht. Nederland had niet echt iets waarvan ik zeg wow of wauw ofzo het was best een eentonig lied."
Ook stip ik terloops ergens de uitroep aan: "
Hé wauw, een nieuwe avatar...".
Tot ik in een stukje over de ook door mij erg betreurde dichter en schrijver
Leo Vroman en de taal van Raymond Noë op
Onzetaal.nl noteren mag:
"
Zijn allerlaatste woord is overigens misschien toch een Engels woord geweest. In een recent interview in Trouw zei hij: “Peggy, onze dochter, vertelde dat ‘wow!’ het laatste woord van Steve Jobs is geweest. Wist je dat? Fantastisch toch? Als ik het mij tegen die tijd nog herinner, zou ik het hem graag nazeggen.”
En bij Ramsey Nasr lees ik
in een pdf-document, even later, ook al op "Onze taal":
Na afloop kwam er een jongen naar me toe. ‘Hééé ... Dat woord skerieus hè ... dat ik er niet op gekomen
ben!’ Want sker is in straattaal zoiets als ‘te gek, wow, heftig’. Daar had ik skerieus van gemaakt."
Ach,
wow of
wauw, ik ben er voorlopig nog even niet uit. Misschien besluit ik zelfs om mijn flukse opwelling van daarnet maar helemaal te laten varen en noch "
wow" noch "
wauw" te gebruiken in een zo goed als gloednieuw (wow-)gedicht... (?)... Wel is het nu maar de vraag van wat ik nu het liefst bekom; van een "wow-gevoel" of van een "wauw-gevoel"! (?)
